Osadzanie dachu

Dach nie jest przypisany do żadnej kondygnacji, ale musi mieścić się w jej przestrzeni. Oznacza to, że dach bez kondygnacji nie powinien istnieć, choć można go wstawić powyżej.

Jeśli dach nie będzie założony w przestrzeni kondygnacji (w osi Z nie będzie się pokrywał w całości z którymś piętrem), to nie da się w niego wstawić okna połaciowego, wyłazu lub facjatki. Ponownie może być z akcesoriami dachu (rynnami, barierami śnieżnymi czy nasadkami kominowymi).

Dlatego nawet w parterowym domu powinna być kondygnacja, na której osadzany jest dach, np. na strychu.

Nawet jeśli jego ściany będą docięte przez dach tuż nad podłogą, to i tak wysokość kondygnacji powinna być zadana tak, aby cały dach aż do kalenicy mieścił się w jej wysokości. Czyli jeśli mamy budynek parterowy, nad nim zakładamy kondygnację i na niej wstawiamy dach (definiując tę kondygnację jako odniesienie). Jeśli mamy dom z poddaszem użytkowym, to na poddaszu wstawiamy dach (nie tworzymy już specjalnej kondygnacji na dach). Jednak jeśli nasze poddasz jest niższe niż dach i do kalenicy zostaje nam pusta przestrzeń, to tam wstawiamy nową kondygnację (dotnijmy ją ręcznie dachem, używając ikony  dostępnej w oknie edycji dachu), np. strych.

Tak zaprojektowany dach będzie miał dostępne wszystkie opcje modyfikacji i np. po przeniesieniu projektu do ArCADii-TERMO parametry będą prawidłowe.